Słowem wstępu
Dni, które upłynęły od tragedii, były na Uniwersytecie Warszawskim wyjątkowe, nigdy dotąd niespotykane. Za postawę, jaką widziałem w tych dniach, za Wasze słowa, za deklaracje pomocy i wsparcie dla rodziny zamordowanej Małgosi, za chęć podjęcia działań na rzecz wspierania się nawzajem pragnę Państwu serdecznie podziękować. Wielokrotnie podkreślałem i nadal podkreślam to, że jesteśmy jedną wielką uniwersytecką rodziną. Jej siła objawia się szczególnie w sytuacjach trudnych, kiedy przychodzi zdać egzamin z bycia dobrym człowiekiem, a także z bycia dobrym pracodawcą. W kontekście ostatniego pragnę jeszcze raz zagwarantować, że Uniwersytet Warszawski otoczył i będzie otaczał w przyszłości najlepszą możliwą pomocą rodzinę tragicznie zmarłej Małgosi – pisał prof. Alojzy Z. Nowak, rektor UW, w liście do społeczności uczelni.
To, co 7 maja wydarzyło się na Kampusie Głównym, jest sytuacją bez precedensu. Niewyobrażalna tragedia odcisnęła trwały ślad w historii uczelni. Obudziła pytania o człowieczeństwo, ale potwierdziła też, że członkowie wspólnoty akademickiej mogą na siebie liczyć w chwili próby. W tym numerze piszemy o hołdzie oddanym Pani Małgorzacie, bohaterskiej postawie strażników UW i działaniach na rzecz bezpieczeństwa.
Kim jesteśmy? Albo kim powinniśmy starać się być? Trop podsuwa dr Marcin Trepczyński w felietonie nawiązującym do myśli Blaise’a Pascala.
W numerze prezentujemy też najnowsze osiągnięcia społeczności uczelni, wyniki badań i informacje o ważnych wydarzeniach.
Z życzeniami odpoczynku i spokojnych wakacji
Redakcja
