Rektor w latach 1932-1933
Czasy były ciężkie. Kryzys finansowy sprawiał, że wielu absolwentów nie mogło znaleźć pracy. W sprawozdaniu z 1933 rektor Ujejski pisał, że nie daje mu spokoju: „myśl o przymusowym bezrobociu wielu tych nowych magistrów i doktorów, z których tylko niewielka liczba znajdzie pracę zarobkową”.
Urodził się w Galicji, w rodzinie o patriotycznych tradycjach. Jego stryj – Kornel Ujejski był znanym poetą romantycznym. W 1906 r. Józef Ujejski ukończył studia nad historią literatury na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczął samodzielne badania naukowe. W 1919 r. rozpoczął pracę w Warszawie, gdzie na uniwersytecie objął katedrę Historii Literatury Polskiej. Był wykładowcą szczególnie cenionym za badania nad rodzimą literaturą romantyczną. Jako rektor dał się poznać jako zwolennik autonomii uczelni i tolerancji.
W 1936 r. został podsekretarzem stanu w ówczesnym ministerstwie oświaty. Wtedy też wydał książkę, cieszącą się szczególnym uznaniem: „O Konradzie Korzeniowskim”. Zmarł niespodziewanie, po krótkiej chorobie, niedługo po jubileuszu 30-lecia pracy naukowej.