„Muzyka XVIII wieku – all’italiana i alla polacca” to koncert prezentujący wzajemne wpływy i przenikanie się europejskich tradycji muzycznych. Twórcami wybranych utworów są kompozytorzy związani z Polską i polskimi mecenasami, wykorzystujący niekiedy poznane na polskich ziemiach melodie i tańce.

 

Usłyszymy dwa klasyczne dzieła orkiestrowe, stworzone w końcu XVIII w. przez twórców sławnych w tamtych czasach, lecz dziś nieco zapomnianych. Joseph Woelfl (1773-1812), wybitny austriacki pianista i kompozytor, uczeń Leopolda Mozarta i rywal Ludwiga van Beethovena w grze fortepianowej, nawiązał do kilkuletniego pobytu w Polsce, gdzie m.in. był nauczycielem księcia Michała Kleofasa Ogińskiego, poprzez „Rondeau à la Polonaise w Koncercie fortepianowym G-dur” nr 1 op. 20. Z kolei Feliks Janiewicz (1762-1848), pierwszy polski skrzypek europejskiej sławy, koncertujący w salach Wiednia, Neapolu, Wenecji, Paryża czy Londynu, w swoim „Koncercie skrzypcowym e-moll” nr 5 posłużył się kresową melodią, zasłyszaną przezeń zapewne w latach młodości w Rzeczypospolitej.

 

W połowie XVIII w. powstały włoskie serenaty i drammi per musica, które miały lub miały mieć prawykonania w Warszawie. Giovanni Alberto Ristori (1693-1753) był kompozytorem muzyki włoskiej, organistą i wicekapelmistrzem na dworze polskich królów z dynastii saskiej. Jego serenata „La Liberalità di Numa Pompilio” wykonana została w 1746 r. z okazji urodzin Augusta III. Z kolei dwie polonezowe arie Johanna Adolfa Hassego (1699-1783), w latach 1731-1763 kapelmistrza Augusta II i Augusta III w Dreźnie i Warszawie, uważanego wówczas za jednego z największych kompozytorów operowych, pochodzą z dwóch przygotowanych dla polskiego dworu oper: „La Zenobia”, wykonanej w Warszawie w 1761 r., i „Il Siroe”, szykowanej na warszawski karnawał 1763 r., ale zaprezentowanej w Dreźnie latem tego roku.

 

Dopełnieniem koncertu będą arie powstałe za przyczyną sławnych Polek z rodu Sobieskich, ale skomponowane w Rzymie przez dwóch wybitnych neapolitańczyków. Pierwszy z nich to Domenico Scarlatti (1685-1757), mistrz klawesynowych sonat, który w latach 1708-1714 pełnił funkcję maestro di cappella na rzymskim dworze królowej-wdowy Marii Kazimiery Sobieskiej, drugi zaś z nich to Nicola Porpora (1686-1768), nauczyciel śpiewu Farinellego, twórca m.in. oper powstałych dla uczczenia Marii Klementyny z Sobieskich, żony Jakuba III Stuarta, pretendenta do angielskiego tronu.

 

Wśród wykonawców koncertu znajdą się znakomici soliści, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej: Katarzyna Drogosz – pianoforte, Zbigniew Pilch – skrzypce, Joanna Freszel – sopran, Marcjanna Myrlak – alt. Orkiestrą Royal Baroque Ensemble dyrygować będzie Marek Toporowski, znany także jako wybitny klawesynista i organista.

 

Koncert organizowany jest przez Stowarzyszenie „Dramma per musica” we współpracy z Instytutem Muzykologii UW w ramach realizacji grantu europejskiego „Music migrations in the early modern age: the meeting of the European East, West and South” (Humanities in the European Research Area) i towarzyszy międzynarodowej konferencji muzykologicznej „Music Migration in the Early Modern Age: Centres and Peripheries – People, Works, Styles,

Path of Dissemination and Influences” (6-7 maja, Instytut Muzykologii UW i Instytut Sztuki PAN).

 

Koncert odbędzie się 7 maja o godz. 18.00 w Sali Balowej Zamku Królewskiego w Warszawie.

 

Bezpłatne wejściówki na koncert dostępne będą w dniach 26-29 kwietnia w Bibliotece Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego w godz. 12.00-16.00 oraz na godzinę przed koncertem w Sieni Wielkiej Zamku Królewskiego w Warszawie.