Polski wkład w kwantową przyszłość

Drukuj

Naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego i University of British Columbia opisali, w jaki sposób w modelach magnetycznych może powstać zjawisko „samotnego spinonu”. Odkrycie to stanowi znaczący wkład w zrozumienie natury magnetyzmu i może mieć znaczenie dla rozwoju przyszłych technologii, takich jak komputery kwantowe czy nowe materiały magnetyczne. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie „Physical Review Letters”.

Magnesy są dziś nieodłącznym elementem nowoczesnych technologii – spotykamy je w komputerowych dyskach twardych, głośnikach, silnikach elektrycznych czy diagnostyce medycznej. Natura zjawisk magnetycznych wciąż nie została jednak kompleksowo zbadana.

 

W najnowszej pracy opublikowanej na łamach czasopisma „Physical Review Letters” fizycy z Wydziału Fizyki UW oraz University of British Columbia opisują powstanie tzw. samotnego spinonu. – Jest to egzotyczne wzbudzenie kwantowe, które może powstać w bardzo prosty sposób: wystarczy dodać jeden dodatkowy spin do stanu podstawowego jednowymiarowego modelu Heisenberga, czyli teoretycznego opisu szeregu wzajemnie oddziałujących spinów – tłumaczy dr hab. Miłosz Panfil, prof. UW z Wydziału Fizyki UW.

 

– Ten prosty zabieg pozwala lepiej zrozumieć, w jaki sposób powstają kwantowe wzbudzenia w materiałach magnetycznych, co może mieć znaczenie dla rozwoju komputerów kwantowych i nowych typów materiałów – dodaje dr hab. Krzysztof Wohlfeld, prof. UW z Wydziału Fizyki UW.

 

Samotny spinon

Badacze odkryli też, że ten sam efekt można uzyskać, gdy zamiast stanu podstawowego użyje się uproszczonego modelu tzw. VBS (ang. valence-bond solid), w którym spiny łączą się w pary w uporządkowany sposób. – Spinon w tym modelu można zrozumieć jako pojedynczy niesparowany spin, który „przemieszcza się” przez sieć takich sparowanych spinów. Jest to efekt silnego oddziaływania pomiędzy elektronami oraz zjawisk kwantowych, takich jak splątanie kwantowe – mówi Teresa Kulka, doktorantka realizująca badania naukowe na Wydziale Fizyki UW.

 

Podobne mechanizmy odgrywają kluczową rolę w tak fundamentalnych zjawiskach jak nadprzewodnictwo wysokotemperaturowe czy ułamkowy efekt Halla w dwuwymiarowych cieczach kwantowych. Splątanie kwantowe to również fundament komputerów kwantowych i całej informatyki kwantowej.  To ważny krok w stronę lepszego zrozumienia kwantowych właściwości magnetyków.

 

– Nasze badania nie tylko pogłębiają wiedzę o magnesach, ale mogą mieć także dalekosiężne konsekwencje w innych dziedzinach fizyki i technologii – podsumowuje prof. Krzysztof Wohlfeld.

Szczegóły publikacji

Wyniki prac polskich fizyków zostały opublikowane w czasopiśmie „Physical Review Letters”: Teresa Kulka, Miłosz Panfil, Mona Berciu and Krzysztof Wohlfeld, Nature of Spinons in 1D Spin Chains, „Phys. Rev. Lett.”, 134, 236504 (2025)

 

Więcej informacji znajduje się na stronie Wydziału Fizyki UW – fuw.edu.pl >>